კა­ცი «ზა­პო­რო­ჟეცს» ასე უვ­ლი­დეს, გა­გი­გი­ათ? პოს­ტ­საბ­ჭო­ურ სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში (და არა მარ­ტო აქ) ეს ავ­ტო­მო­ბი­ლი ხომ და­ცინ­ვი­სა და მას­ხ­რად აგ­დე­ბის უპირ­ვე­ლე­სი ად­რე­სა­ტი იყო

კა­ცი «ზა­პო­რო­ჟეცს» ასე უვ­ლი­დეს, გა­გი­გი­ათ? პოს­ტ­საბ­ჭო­ურ სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში (და არა მარ­ტო აქ) ეს ავ­ტო­მო­ბი­ლი ხომ და­ცინ­ვი­სა და მას­ხ­რად აგ­დე­ბის უპირ­ვე­ლე­სი ად­რე­სა­ტი იყო. თუ­კი საბ­ჭო­ურ მან­ქა­ნებ­ზე ანეკ­დო­ტე­ბი იქ­მ­ნე­ბო­და, უმე­ტე­სო­ბა­ში სწო­რედ «ზა­პო» იყო ყვე­ლა­ზე ბედ­შა­ვის როლ­ში. თუმ­ცა ახ­ლა «ზა­პო­რო­ჟე­ცის» ის­ტო­რი­ის მო­ყო­ლას ან ამ ავ­ტო­მო­ბილ­ზე შექ­მ­ნი­ლი ანეკ­დო­ტე­ბის გახ­სე­ნე­ბას არ ვა­პი­რებთ. და­ვუბ­რუნ­დეთ პირ­ველ წი­ნა­და­დე­ბას, უფ­რო სწო­რად კითხ­ვას: აბა, გა­იხ­სე­ნეთ, ბო­ლოს რო­დის ნა­ხეთ ასე კარ­გად შე­ნა­ხუ­ლი «ზა­პო» ცოცხ­ლად?

ფო­ტო­ებ­ზე 1986 წელს გა­მოშ­ვე­ბულ, მე­ო­რე თა­ო­ბის მო­დი­ფი­ცი­რე­ბულ «ზა­პო­რო­ჟეცს» ხე­დავთ, ხო­ლო ის, რომ მან­ქა­ნა ჯერ კი­დევ ძა­ლი­ან კარ­გად გა­მო­ი­ყუ­რე­ბა, მი­სი მფლო­ბე­ლის, იოსებ ჯინ­ჯი­ხაშ­ვი­ლის დამ­სა­ხუ­რე­ბა­ა.

«ა­ხალ­გაზ­რ­დო­ბა­ში და მით უმე­ტეს ბავ­შ­ვო­ბა­ში, ნაღ­დად ვერ წარ­მო­ვიდ­გენ­დი, რომ «ზა­პო­რო­ჟე­ცი» ოდეს­მე ასე ძა­ლი­ან შე­მიყ­ვარ­დე­ბო­და. დღეს კი ვა­მა­ყობ იმით, რომ სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში ერ­თ­-ერ­თი ყვე­ლა­ზე მოვ­ლი­ლი და თვალ­სა­ჩი­ნო «ზა­პო» სწო­რედ მე მყავს. რაც მაქვს ან მქო­ნი­ა, ყვე­ლა­ფერს ვუვ­ლი­დი და ვუვ­ლი. და­ფა­სე­ბა და პა­ტი­ვის­ცე­მა უსუ­ლო საგ­ნებ­საც ისე­ვე ჭირ­დე­ბათ, რო­გორც ყვე­ლა სუ­ლი­ერს, ვინც შენს გვერ­დი­თა­ა, - ამ­ბობს 62 წლის იოსე­ბი, იგი­ვე ოს­კი, და იქ­ვე დას­ძენს, - ეს გან­სა­კუთ­რე­ბით ავ­ტო­მო­ბი­ლებს ეხე­ბათ. თუ მან­ქა­ნას არ მო­უ­ა­რე და არ და­ა­ფა­სე, არც ის და­გა­ფა­სებს.»

რო­გორც ხე­დავთ, ამ «ზა­პო­რო­ჟეცს» ძა­ლი­ან გა­უ­მარ­თ­ლა, ასე­თი კა­ცის ხელ­ში რომ მოხ­ვ­და. დღეს ის უკ­ვე ან­ტიკ­ვა­რია და თუ­კი სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში რა­რი­ტე­ტულ, ძვირ­ფას ავ­ტო­მო­ბი­ლად ჯერ მხო­ლოდ ერ­თე­უ­ლე­ბი აღიქ­ვა­მენ, პოს­ტ­საბ­ჭო­ურ სივ­რ­ცე­ში, გან­სა­კუთ­რე­ბით კი უკ­რა­ი­ნა­ში, დღეს კარ­გად შე­ნა­ხულ «ზა­პო­რო­ჟეც­ზე», რო­გორც ან­ტიკ­ვარ­ზე, უკ­ვე ძა­ლი­ან დი­დი მოთხოვ­ნა­ა. და კითხ­ვა­ზე, შე­ე­ლე­ვა თუ არა თა­ვის «ზა­პოს» იმ შემ­თხ­ვე­ვა­ში, თუ ვინ­მეს მი­სი ყიდ­ვის სურ­ვი­ლი გა­უჩ­ნ­დე­ბა, ოს­კის თვა­ლე­ბი უნაღ­ვ­ლი­ან­დე­ბა, მაგ­რამ იხ­ტი­ბარს მა­ინც არ იტეხს და ვაჟ­კა­ცუ­რად ამ­ბობს, თუ ოდეს­მე შე­ვე­ლე­ვი, მხო­ლოდ ღირ­სე­ულ კაცს და­ვუთ­მო­ბო.

ჩვენ იოსებ ჯინ­ჯი­ხაშ­ვი­ლის «ზა­პო­რო­ჟე­ცი» დავ­ქო­ქეთ და ძველ თბი­ლის­ში გა­ვი­არ­-­გა­მო­ვი­ა­რეთ. თა­ვი­დან ძრა­ვის «ტრახ­ტ­რა­ხა» ხმა­ზე კი გაგ­ვე­ცი­ნა, მაგ­რამ და­ვი­ძა­რით თუ არა, ღი­მი­ლი სა­ხე­ზე შეგ­ვაშ­რა - «ზა­პო» ყო­ველ­გ­ვა­რი ხვე­ლე­ბის გა­რე­შე გა­ქან­და და უბ­ნე­ბი, სა­დაც უწინ, გა­გიკ­ვირ­დე­ბათ და ამ მან­ქა­ნი­თაც იწო­ნებ­დ­ნენ თავს, უპ­რობ­ლე­მოდ მოგ­ვა­ტა­რა. სა­ვარ­ძ­ლე­ბი, ტორ­პე­დო, მთლი­ა­ნად სა­ლო­ნი სა­თუ­თა­დაა მოვ­ლი­ლი. არა­ნა­ი­რი ნა­კაწ­რე­ბი, არც ზედ­მე­ტი კო­რო­ზია - ახა­ლი­ვი­თა­ა. მო­გეხ­სე­ნე­ბათ, «ზა­პოს» ძრა­ვა უკან უდ­გას, წინ კი სა­ბარ­გუ­ლი აქვს და ვფიქ­რობ­დით, რომ იქ მა­ინც აღ­მო­ვა­ჩენ­დით სიძ­ვე­ლის­თ­ვის და­მა­ხა­სი­ა­თე­ბელ ლაფ­სუ­სებს. არა­ფე­რიც: დამ­ცა­ვი რე­ზი­ნე­ბიც კი სა­უ­კე­თე­სო მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში­ა!

რაც შე­ე­ხე­ბა მის პატ­რონს: იოსებ ჯინ­ჯი­ხაშ­ვი­ლი მარ­ტო ამ მან­ქა­ნის სიყ­ვა­რუ­ლი­სა და მი­სი მოვ­ლის გა­მო კი არ არის ყუ­რადღე­ბის ცენ­ტ­რ­ში მო­სახ­ვედ­რი პი­როვ­ნე­ბა, არა­მედ ზო­გა­დად, თბი­ლის­ში კო­ლო­რი­ტუ­ლი ფი­გუ­რაა - ოს­კი წელს ზე­დი­ზედ ორ­ჯერ გახ­და სა­ქარ­თ­ვე­ლოს ჩემ­პი­ო­ნი გრძელ ნარ­დ­ში. 62 წლის ასა­კის­თ­ვის გა­სა­ოც­რად ენერ­გი­უ­ლი და და­უღ­ლე­ლი­ა. ასე რომ არ იყოს, არც მი­სი «ზა­პო­რო­ჟე­ცი» იქ­ნე­ბო­და იდე­ა­ლურ მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში...

თენგო კანდელაკი